-
1 servitium
servĭtĭum, ii, n. [servus].I.In abstr., the condition of a slave or servant, slavery, servitude (not so in Cic., who has servitus).A.Lit.: hoc tibi pro servitio debeo, as your servant, * Ter. And. 4, 1, 52:B.cum secum ipse reputaret, quam gravis casus in servitium ex regno foret,
Sall. J. 62, 9: neque desistam abstrahere a servitio civitatem nostram, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 9:militibus nostris Jugurthae servitium minari,
Sall. J. 94, 4:genus servitii insolitum,
id. H. 2, 81 Dietsch:servitii pretium,
id. ib. 3, 61, 20; 3, 61, 1;4, 61, 11: ductus ab creditore in servitium,
Liv. 2, 23, 6:justum pati servitium (just before: regia servitus),
id. 41, 6, 9:cum domus Assaraci Phthiam Servitio premet,
Verg. A. 1, 285:aliquem servitio levare,
to free from slavery, Hor. S. 2, 5, 99:servitio exire,
Verg. E. 1, 41:servitium subire,
Ov. Tr. 4, 6, 8.—Transf., in gen., servitude or subjection of any kind:II.animi imperio, corporis servitio magis utimur,
Sall. C. 1, 2:illi etiam tauros primi docuisse feruntur Servitium,
Tib. 2, 1, 41; 2, 4, 1; Ov. A. A. 3, 488; cf. Verg. G. 3, 168; Col. 8, 8, 4:qui servitium (amoris) ferre fatentur,
Ov. Am. 1, 2, 18:tanto infensius servitium,
Tac. A. 1, 81 fin. —In concr., a body of servants, the class of slaves (collect.; class. in sing. and plur.).(α).Sing.:(β).ita nunc servitium'st,
such are servants nowadays, Plaut. Curc. 2, 3, 21:Lycurgus agros locupletium plebi, ut servitio, colendos dedit,
Cic. Rep. 3, 9, 16:ut a servitio caveremus (cf. just before: examina tanta servorum immissa in populum Romanum),
id. Har. Resp. 12, 25:nulline motus in Siciliā servorum Verre praetore... facti esse dicuntur?... coeptum esse in Siciliā moveri aliquot locis servitium suspicor,
id. Verr. 2, 5, 4, § 9:ex omni faece urbis ac servitio,
id. Pis. 4, 9:calonum servitiique tertia (pars),
Vell. 2, 82, 3; cf.:servitii decem milia offerebat,
Tac. A. 12, 17:qui (gladiatores) e servitio Blaesi erant,
id. ib. 1, 23 et saep.—Plur.:B.servitia ad caedem et inflammandam urbem incitavit,
Cic. Cael. 32, 78:vincula soluta sunt et servitia incitata,
id. Leg. 3, 11, 25:opera facessant, servitia sileant,
id. Fl. 38, 97; Sall. C. 24, 4; 46, 3; 50, 1; 56, 5; id. J. 66, 1; Liv. 2, 10; 6, 12; 28, 11; Col. 11, 1, 3 et al.—Transf., of drones among bees:2.sunt autem fuci... quasi servitia verarum apium,
Plin. 11, 11, 11, § 27.—= servi, servants as individuals:servitia regum superborum,
Liv. 2, 10, 8:inopia servitiorum,
id. 28, 11, 9:dilapsis etiam infimis servitiorum,
Tac. H. 3, 84. -
2 servitium
servitium, iī, n. (servus), I) die Sklaverei, der Sklavenstand, Sklavendienst, ego hoc tibi pro servitio debeo, als dein Sklave, Ter.: ducere alqm in servitium, Liv.: coniuges, liberos in servitium abstrahere, Liv.: civitatem a servitio abstrahere, Cic.: Graeciae demere grave servitium, Sall. fr.: servitio liberari, Colum.: servitio exire, Verg.: servitio premere Phthiam, Verg., Germanias, Tac.: iustum pati servitium, Liv. – übtr., von jeder Art von Dienstbarkeit, s. corporis (Ggstz. animi imperium), Sall.: s. (amoris) ferre, Ov. – II) meton., die Sklaven, sowohl im Plur. als (kollektiv) im Sing., das Sklavenvolk, pessimi servitiorum, Tac.: servitia sileant, Cic.: servitia concitare, Cic.: servitium in scaenam immissum, Cic.: servitii decem milia, Tac.
-
3 servitium
servitium, iī, n. (servus), I) die Sklaverei, der Sklavenstand, Sklavendienst, ego hoc tibi pro servitio debeo, als dein Sklave, Ter.: ducere alqm in servitium, Liv.: coniuges, liberos in servitium abstrahere, Liv.: civitatem a servitio abstrahere, Cic.: Graeciae demere grave servitium, Sall. fr.: servitio liberari, Colum.: servitio exire, Verg.: servitio premere Phthiam, Verg., Germanias, Tac.: iustum pati servitium, Liv. – übtr., von jeder Art von Dienstbarkeit, s. corporis (Ggstz. animi imperium), Sall.: s. (amoris) ferre, Ov. – II) meton., die Sklaven, sowohl im Plur. als (kollektiv) im Sing., das Sklavenvolk, pessimi servitiorum, Tac.: servitia sileant, Cic.: servitia concitare, Cic.: servitium in scaenam immissum, Cic.: servitii decem milia, Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > servitium
-
4 servitium
servitium ī, n [servus], the condition of a slave, service, slavery, servitude: hoc tibi pro servitio debeo, as your servant, T.: ductus ab creditore in servitium, L.: Cum domus Assaraci Phthiam Servitio premet, V.: te servitio levare, free from slavery, H.: servitium subire, O.—Fig., servitude, subjection: corporis, S.: ubi libera colla Servitio adsuerint, V.— Collect., a body of servants, <*> Romanorum adlicere, S.: motus servitiorum: servitii decem milia, Ta.— Servants: servitia regum superborum, L.: inopia servitiorum, L.* * *slavery, servitude; slaves; the slave class -
5 servitium
servitium servitium, ii n рабство -
6 servitium
ī n. [ servus ]1) рабство, неволя (ducere aliquem in s. L)2) (тж. pl.) рабы, невольники (servitii decem milia T; servitia excitare, incitare или concitare C)3) раболепие, низкопоклонство (publici servitii victor, sc. Nero T) -
7 servitium
1) рабство (1. 25 § 2 D 21, 1). 2) вооб. служба, обязанность (1. 5 C. 10, 19. 1. 4 § 8 C. 1, 5): serv. adimplere (1. 1 pr. C. 1, 27). 3) p a б ы (1. 2 C. 4, 43).Латинско-русский словарь к источникам римского права > servitium
-
8 servitium
, i nрабство -
9 adductus
adductus, a, um part. passé de adduco. [st2]1 [-] amené, poussé. [st2]2 [-] tiré à soi, ramené, tendu, courbé, resserré, contracté. [st2]3 [-] raide, sévère, sérieux. - dicas adductum Tarentum, Hor.: on croirait Tarente transportée ici. - adductus misericordiā, Cic.: poussé par la pitié. - arcus adductus, Virg.: arc bandé. - adducta funibus arbor, Ov.: arbre qu'on fait plier avec des cordes. - adductus equus, Ov.: cheval retenu par le frein. - adducti nodi, Cic.: noeuds serrés. - adducta clava, Ov.: massue ramenée en arrière (pour frapper). - Nero rursus adductus, Tac.: Néron ayant repris un air grave. - adductum servitium, Tac.: joug rigoureux.* * *adductus, a, um part. passé de adduco. [st2]1 [-] amené, poussé. [st2]2 [-] tiré à soi, ramené, tendu, courbé, resserré, contracté. [st2]3 [-] raide, sévère, sérieux. - dicas adductum Tarentum, Hor.: on croirait Tarente transportée ici. - adductus misericordiā, Cic.: poussé par la pitié. - arcus adductus, Virg.: arc bandé. - adducta funibus arbor, Ov.: arbre qu'on fait plier avec des cordes. - adductus equus, Ov.: cheval retenu par le frein. - adducti nodi, Cic.: noeuds serrés. - adducta clava, Ov.: massue ramenée en arrière (pour frapper). - Nero rursus adductus, Tac.: Néron ayant repris un air grave. - adductum servitium, Tac.: joug rigoureux.* * *Adductus, Participium, Amené, Adduict.\Adductus, Nomen ex participio, pro Contractus. Plin. iunior, Pressior et adductior. Plus court, Plus brief. -
10 reputo
rĕpŭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] calculer, compter, évaluer. [st2]2 [-] examiner à fond, réfléchir, peser, méditer. [st2]3 [-] tenir compte de, imputer. - solis defectiones reputare, Cic. Rep. 1, 16, 25: calculer les éclipses du soleil. - multa secum reputans de... Nep.: ayant longtemps réfléchi sur... - reputare + prop. inf.: songer que. - reputate cum animis vestris num... Sall.: songez si... (voyez si...) in otio facinus suum cum animo reputans, Sall. J. 13: réfléchissant à loisir à l'acte qu'il avait commis. - secum ipse reputabat, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. J.: il se disait combien la chute serait lourde de tomber du trône dans la servitude. - vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse, Tac. H. 4, 17: à bien réfléchir, la Gaule s'était vaincue elle-même. - alicui nec bona opera reputare nec mala, Tert.: ne tenir compte à qqn ni de ses bonnes ni de ses mauvaises actions.* * *rĕpŭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] calculer, compter, évaluer. [st2]2 [-] examiner à fond, réfléchir, peser, méditer. [st2]3 [-] tenir compte de, imputer. - solis defectiones reputare, Cic. Rep. 1, 16, 25: calculer les éclipses du soleil. - multa secum reputans de... Nep.: ayant longtemps réfléchi sur... - reputare + prop. inf.: songer que. - reputate cum animis vestris num... Sall.: songez si... (voyez si...) in otio facinus suum cum animo reputans, Sall. J. 13: réfléchissant à loisir à l'acte qu'il avait commis. - secum ipse reputabat, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. J.: il se disait combien la chute serait lourde de tomber du trône dans la servitude. - vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse, Tac. H. 4, 17: à bien réfléchir, la Gaule s'était vaincue elle-même. - alicui nec bona opera reputare nec mala, Tert.: ne tenir compte à qqn ni de ses bonnes ni de ses mauvaises actions.* * *Reputo, reputas, pen. corr. reputare. Couper diligemment.\Reputare, per translationem. Plaut. Penser et repenser à quelque chose, Pourpenser.\Non reputat laboris quid sit. Plaut. Il ne considere pas le labeur et la peine qu'il y a.\Reputare. Vlpian. Compter.\Reputare quidpiam alicui. Modestinus. Luy imputer. -
11 adductus
1. a, umpart. pf. к adduco2. adj.1) суживающий, суженный2) наморщенный, нахмуренный ( frons Capit); мрачный ( vultus Su)3) подтянутый, строгий ( servitium T)4) сдержанный, уравновешенный ( orationis vis PJ) -
12 conservitium
cōn-servitium, ī n.товарищество по рабству, совместная неволя Pl, Tert -
13 constructio
cōnstrūctio, ōnis f. [ construo ]1) составление, сложение, (у)кладка ( lapidum Sen)2) построение, структура, строение (hominis C; theatri PJ)3) расположение, приведение в порядок (sc. bibliothecae C)4) грам. соединение, сочетание, конструкция, синтаксическая связь ( verborum V) -
14 crudus
crūdus, a, um [одного корня с cruor ]1) кровавый, сочащийся кровью (exta L; caro Su)2) сырой, несварившийся ( ovum CC); непереваренный (sc. cibus CC etc.)3) непроработанный, неусвоенный, плохо понятый ( lectio Q)4) необожжённый (later Vtr, QC etc.)5) свежий, недавний, незаживший (vulnus O, PJ)6) не переваривший пищу, страдающий несварением желудка (alvus Cato; bos H)7)а) незрелый, неспелый (pomum C; pruna Col)puella viro cruda M — девушка, не достигшая брачного возрастаб) преждевременный ( funera St)8) молодой ( amor St); новый, непривычный ( servitium T); бодрый, свежий (senectus V, T, Ap)9) необработанный, невозделанный ( solum Col)10) невыделанный (corium Vr, Vtr); сыромятный ( caestus V)11) суровый, бесчувственный, жестокий ( vir Pl); безжалостный, беспощадный (ensis V; bellum O)12) грубый, некультурный (Getae O; rusticitas Hier) -
15 infensus
īn-fēnsus, a, um1) (тж. irā i. L) раздражённый, неприязненный, враждебный (hostis L; animus C; i. alicui V)quasi incolumitati suae i. T — как бы негодуя на то, что он остался невредимым2) тягостный, мучительный ( servitium T)3) расстроенный, пошатнувшийся ( valetudo T) -
16 praegravis
prae-gravis, e1) весьма тяжёлый, увесистый ( onus O); перегружённый, отягощённый ( cibo vinoque T); тяжеловесный, неуклюжий (p. corpore L)2) весьма тягостный, невыносимый ( servitium PM)praegravem ratus, interficere constituit T — считая (Агриппину) весьма опасной, (Нерон) решил умертвить (её) -
17 ruo
ruī, rutum, ere (part. fut. ruĭturus)1) (тж. in se r. T, Lcn) рушиться, обрушиваться, валиться (pons ad terram ruit L; ruunt templa deorum H); падать ( ruebant victores victique V); низвергаться (imber aethere ruit V; ruunt de montis amnes V)sol ruit VF — солнце заходитnox ruit V — (стремительно) наступает ночь, но тж. V ночь уходит2) устремляться, бросаться, кидаться, ринуться (in aliquem VF; ad interĭtum C; per vetĭtum nefas H); вырываться, раздаваться ( ruunt voces V); спешить (in castra L; ad convivium T); впадать (in crudelitatem L; in servitium T)r. in dicendo C — говорить необдуманноr. in agendo C — поступать опрометчиво3) валить, сваливать, опрокидывать (immanem molem V; naves Lcr)4) гнать, выпускать, вздымать ( nubem atram ad caelum V); мчать, увлекать ( navis ruit spumas salis V)5) разрушать, разметать ( cumulos arenae V)6) выкапывать, сгребать, загребать ( divitias aerisque acervos H)rūta (ū!) (et) caesa C, Dig — (всё) добытое из почвы и срубленное, т. е. движимое имущество ( в отличие от juncta — или vincta — fixaque) -
18 servitialis
servitiālis, e [ servitium ]служащий, служилый ( clerici Is) -
19 adductus
adductus, a, um, PAdj. m. Compar. (v. adduco), I) zusammengezogen, schmal, eng (Africa) ex spatio paulatim adductior, Mela: latus (equi), schmal, schlank, Calp. – übtr., v. Redner, pressior et circumscriptior et adductior, gezügelter (im Ausdruck), Plin. ep. 1, 16, 4. – II) in Falten zusammengezogen, -gelegt, gefaltet (von der Stirn usw., als Zeichen des Ernstes usw.), frons in supercilia adductior, Capit.: adducto fere vultu, Suet. – übtr., v. Pers., ernsthaft, gemessen, streng, Nero, Tac.: servitium, Tac.
-
20 caculatum
caculātum, ī, n. = servitium, Paul. ex Fest. 46.
См. также в других словарях:
Servitium — (également connu sous le nom Serbinum) est une ancienne agglomération romaine dans la province de Pannonie. Elle était située à l emplacement de l actuelle Gradiska en Nord de la Bosnie Herzégovine … Wikipédia en Français
Servitĭum [1] — Servitĭum (lat.), Dienst, Dienstbarkeit; Mehrzahl Servitia, Herrendienste, Frohndienste. Servitia communia u. Servitia minuta, s. Annaten b) u. c) … Pierer's Universal-Lexikon
Servitĭum [2] — Servitĭum (Serbetium), Stadt auf der Grenze von Pannonia prima u. P. secunda, an der Mündung des Verbas in die Drave. Hier stand der Präfect der Flotte von Pannonia prima; j. Banialuka, n. And. Sieverovczi … Pierer's Universal-Lexikon
servitium — index servitude Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Servitium — Ser|vi|ti|um 〈[ vi:tsjum] n.; s, ti|en; veraltet〉 1. Dienstbarkeit 2. Sklaverei * * * Ser|vi|ti|um, das; s, ...ien [lat. servitium, 2↑Service]: 1. (veraltet) … Universal-Lexikon
Servitium — Ser|vi|ti|um das; s, ...ien [...i̯ən] <aus gleichbed. lat. servitium, vgl. 2↑Service>: 1. (veraltet) Dienstbarkeit; Sklaverei. 2. (nur Plur.) die Abgaben neu ernannter Bischöfe u. Äbte an die röm. Kurie (im Mittelalter); vgl. ↑Annaten … Das große Fremdwörterbuch
Servitium Regis — [lateinisch »Königsdienst«], im Mittelalter Bezeichnung für 1) Natural und Geldabgaben der Königsgüter, Bistümer und Abteien an den Hof; 2) dem König als Grundherr geschuldete Dienste; 3) sonstige Rechte des Königs, z. B. Beherbergungs und… … Universal-Lexikon
servitium forinsecum — Service which was due the king and which was foreign or aside from that due the lord of the manor. Servitium in lege Angliae, regulariter accipitur pro servitio quod per tenentes dominis suis debetur ratione feodi sui. The word servitium is… … Ballentine's law dictionary
Servitium debitum — Customary military service owed by a *vassal to his lord. This usually involved serving in the army for 40 days a year. The king s most important vassals would be required to supply a specified number of knights for duty in service of the king.… … Dictionary of Medieval Terms and Phrases
servitium — ser·vi·ti·um … English syllables
servitium — /sarvish(iy)am/ In feudal and old English law, the duty of obedience and performance which a tenant was bound to render to his lord, by reason of his fee … Black's law dictionary